Σημασία δεν έχει αν είσαι πρωταθλητής με επιδόσεις αλλά να βρίσκεις τον προσωπικό πρωταθλητή μέσα σου. Δε μπορώ να μιλήσω για επιδόσεις , δεν υπήρξα ποτέ πρώτος κάπου . Αυτό δε σημαίνει πως δεν προσπαθώ. Προσπαθώ καθημερινά για να βρω το προσωπικό μου όριο. Αυτό που ορίζει το δικό μου σώμα. Πολλοί αυτοί την περίοδο είστε εν μέσω προετοιμασίας. Άλλοι για τον ιστορικό αγώνα του Σπαρταθλου, άλλοι για να γευτείτε το παραμυθένιο αγώνα του ROUT, άλλοι για τον Μαραθώνιο της Αθήνας . Άλλοι έχετε ως στόχο μια συμμετοχή σε κάποιον ημιμαραθωνιο. Σιγουρα κάποιοι στερούνται περισσότερα, πονάνε περισσότερο, τρέχουν περισσότερο. Ωστόσο υπάρχει κάτι κοινό σε όλους. Ο αλλος εαυτός μας.

Ο άλλος μου εαυτός ξέρει να στερείται. Να σηκώνει το σώμα του το πρωι όταν άλλοι ακομη κοιμούνται και έξω είναι ακόμη βραδυ.
Ο άλλος μου εαυτός ξέρει να κάνει λάθη και να επωμίζεται τις ευθύνες με υπομονή . Ξερει να ξεχωρίζει την αδύναμη του μερα αλλά ταυτόχρονα να γνωρίζει και το κίνητρο που θα τον ωθήσει να βάλει τα παπούτσια για ακόμη μια φορά στα ταλαιπωρημένα του πόδια .
Ο άλλος μου εαυτός έχει γνωρίσει την ταπείνωση των αποστάσεων πανω στο σωμα αλλα και την δύναμη του μυαλού που κυριαρχεί πάνω στο πρώτο.
Ο άλλος μου εαυτός ξέρει να μοιράζεται με φιλους και οικογενεια τις λύπες μιας αποτυχίας αλλά και τις χαρές της επίτευξης ενός στόχου.
Ο άλλος μου εαυτός έχει μάθει να τραυματίζεται. Όχι μόνο στο σωμα αλλά και ψυχικά. Έχει μάθει όμως να επουλώνει πιο γρήγορα από άλλον αυτά τα τραύματα.
Ο αλλος μου εαυτός έχει μάθει να στέκεται όρθιος εκεί που παλαιότερα θα έπεφτε. Εχει μαθει να δινει και όχι μόνο να παίρνει.
Ο αλλος μου εαυτός έχει μάθει να ζει έντονα αλλά να εκτιμάει και την στιγμή ηρεμίας που χρειάζεται.
Ο αλλος μας εαυτός είναι μέσα μας. Μπορούμε να τον βρούμε σε κάθε συζήτηση, σε κάθε αγώνα, σε κάθε τρεξιμο, σε κάθε μας πράξη και σκέψη.
Ο αλλος μας εαυτός είναι αυτός που μας αλλαζει κάθε μέρα.
Τι άρθρο αναφέρεται σε όλους τους δρομείς όλων των αποστάσεων. Σε ανθρώπους που τρέχουν από χόμπι, σε ανθρώπους που ψάχνουν το όριο τους. Στον μπαμπά, στην μαμά, στον φοιτητή που βάζει ένα ζευγάρι παπούτσια και βγαίνει να τρέξει. Για τους δρομεις της καθημερινότητας…